„A oto Ja jestem z wami

przez wszystkie dni,
aż do skończenia świata” Mt 28, 20.

   Kolejny rok pogadanek religijnych w Domu Pomocy w Wielkiej Wsi, to próba zbliżenia dziewcząt do Pana i spotkania kilku z nich z Jezusem Eucharystycznym. Poznajemy więc bardzo osobiście kaplicę i najważniejsze w niej miejsca.

   Wchodząc przypominamy sobie swój chrzest poprzez znak krzyża czyniony wodą święconą. W kaplicy jest miejsce dla każdego i możemy tu zawsze przychodzić. Witamy więc Pana Jezusa modlitwą i wierszem recytowanym przez Jolę „Bądź pozdrowiony Jezu, Ty zaprosiłeś nas…” . Chcemy najpierw słuchać Pana Jezusa , zatem śpiewamy „Piszesz do mnie, a ja słucham Cię…” dziewczęta  niosąc Pismo Święte podchodzą do ambonki. Tu właśnie jedna z nich odczytuje z Pisma Świętego zachętę i obietnicę Pana Jezusa „Uczcie (…) zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20)..

W kaplicy, jak w każdym domu jest stół, do którego wszyscy mogą zasiadać i posilać się. Dwie dziewczynki z radością podchodzą do Stołu Pańskiego – ołtarza, na którym Pan Jezus przemienia chleb w swoje Ciało a kapłan, podaje nam je podczas Mszy świętej. Najważniejsze miejsce to tabernakulum, w którym zawsze jest obecny Pan Jezus – pokazuje nam kolejna z dziewcząt. O tym przypomina nam wieczna lampka pokazywana przez Jolę. Mogłyśmy dziś podejść tu i radośnie wyznać Jezusowi swoją miłość.

   Na zakończenie tego spotkania z naszym Przyjacielem dziewczęta powiedziały swoje wiersze: Mam serduszko czyste…, Dobry Boże, dzięki Ci za ten świat wspaniały…. O Boże, ufam Tobie, pomagaj mi w tym dniu… Dla ciebie Jezu, chcemy żyć…, Maryjo, Matko Jezusowa…. Nasze spotkanie przeplatane było modlitwą, rozmową i śpiewem – co dziewczęta lubią najbardziej. Tak, więc rozpoczęłyśmy bezpośrednie przygotowanie do I Komunii Świętej a radosna piosenka „Bóg kocha mnie, takiego jakim jestem…” rozbrzmiewała po całym domu.

I wracamy do poszczególnych grup … .